Nieuws

Hans Nieuwenhuis is regionaal directeur van de Marine Stewardship Council in Noord-Europa. Hij studeerde aan de Wageningen Universiteit en het Instituut voor Marien en Atmosferisch Onderzoek in Utrecht. Hij is een expert op het gebied van visserijbeheer en klimaatverandering en vertegenwoordigde eerder de Nederlandse regering in het bestuur van het IPCC en als  adviseur/onderhandelaar bij de VN-klimaatonderhandelingen (Kyoto-protocol, Marrakech-akkoorden) voordat hij bij MSC aan visserijbeleid werkte.

De klimaatverandering heeft een grote invloed op onze oceanen. Het vandaag gepubliceerde IPCC-rapport ´The Ocean and Cryosphere in a Changing Climate´ laat zien dat stap naar duurzaam visserijbeheer op grote schaal nog urgenter is dan ooit tevoren.

Terwijl in de oceanen op hogere breedtegraden, zoals de Noord-Atlantische Oceaan en de noordelijke Stille Oceaan, een toename van het aantal vissoorten waarneembaar is, wordt voor de oceanen bij de tropen een aanzienlijke daling van vangst aan schaal- en schelpdieren voorspeld - tot 40 % minder verwachte vangst in 2050.

De warmtegolven op zee zijn in de afgelopen 30 jaar naar schatting met meer dan 50% toegenomen wat ertoe heeft geleid dat het mariene leven plaatselijk, vaak plotseling, is afgenomen. Deze veranderingen hebben een domino-effect op de structuur en de productiviteit van de mariene ecosystemen. Bovendien zijn er grote uitdagingen voor bedrijven, economieën en gemeenschappen die voor hun levensonderhoud en voeding afhankelijk zijn van de visserij

Dit is zowel een ecologische als menselijke crisis die we niet kunnen blijven negeren. 17% van de wereldwijd geconsumeerde dierlijke eiwitten gaat via het eten van vis, meer dan 130 miljard dollar gaat er per jaar om in de internationale vishandel.

Duurzame, goed beheerde visserijen met effectieve controle-, regelgevings- en beheerssystemen zijn veerkrachtiger en kunnen zich beter aanpassen aan de klimaatverandering. Toch hebben regeringen en visserijbeheerders wereldwijd ook nu al moeite om een consensus te bereiken over een duurzaam beheer van de rijkdommen van de oceanen. 

We hebben enkele van de best beheerde visserijen gezien die worstelen met de schommelingen van de visbestanden, deels als gevolg van de klimaatverandering. De opschorting van de MSC-certificering van de Noordoost-Atlantische makreel eerder dit jaar toont de uitdaging aan om internationale consensus te bereiken over het beheer van de visbestanden die zich over geopolitieke grenzen heen bewegen. En de recente dalingen in de Noordzee-kabeljauwbestanden worden toegeschreven aan het feit dat er minder kabeljauw tot volle wasdom komt, deels als gevolg van de klimaatverandering.

Om de uitdaging van de klimaatverandering het hoofd te kunnen bieden, zullen de visserij-industrie en visserijbeheerders op internationale schaal beter moeten samenwerken. Overheden moeten strikt het voorzorgsbeginsel hanteren bij het vaststellen van de vangstquota. Vissers moeten hun vangstmethoden aanpassen aan de nieuwste wetenschappelijke adviezen en de nieuwe migratiepatronen. Dit zal niet gemakkelijk zijn, maar het moet wel gebeuren als we willen blijven genieten van de overvloed aan zeevruchten en het mariene leven in stand willen houden.

MSC gecertificeerde visserijen laten zien dat dit mogelijk is. Deze visserijen voldoen aan de internationale normen voor duurzaamheid en vertegenwoordigen momenteel 15% van de wereldwijde visvangst. Door ervoor te zorgen dat ze effectief toezicht en beheer hebben om hun impact op het milieu te verminderen en alleen te vangen wat duurzaam is, brengen ze evenwicht tussen de economische en ecologische noodzaak om onze oceanen en visvoorraden veilig te stellen.

Nog veel meer visserijen moeten dit duurzame voorbeeld volgen, willen onze oceanen blijven krioelen van het leven voor toekomstige generaties.

Luister ook naar het radio fragment van Hans op BNR over deze kwestie. 

Bronnen

[1] Global Change Biology

[2] National Geographic

[3] FAO