Nieuws

In 2013 begon ik bij MSC als fisheries and commercial manager. Ik was heel blij met de kans om in de visserij te gaan werken. Zee en vis is altijd mijn grote passie geweest. Na mijn studie visserijbiologie in Aberdeen was ik voor een strategie consultant in Amsterdam gaan werken. Heel tof maar een leven zonder vis....... dat kon ik me niet voorstellen.

De functie was in eerste instantie gericht op de visserij. Al snel groeide het naar een functie zowel in de ondersteuning van visserijen, als het vergroten van vraag naar die gecertificeerde vis in de visketen. Het klonk goed, maar op een feestje kort uitleggen wat ik nu precies ging doen, kon ik op dat moment nog niet. 

Uitgedost in feestelijk baardnetje betrad ik zo al snel de -voor mij nieuwe wereld - van de Nederlandse visketen. Ik bezocht veel mooie bedrijven in plaatsen met trotse visserij-historie; ieder met een eigen karakter, nuances die wel aan mij besteed zijn.

Ook ging ik mee vissen, bijvoorbeeld handlijn op zeebaars met Fred Klapwijk, oester- en haring persreizen, maar absoluut hoogtepunt was de week weg met de Familie Kramer op de GY 57. Ik dacht dat ik wel een scholletje kon strippen, maar ik bleek nog wel wat te kunnen leren aan de band. Het was een indrukwekkende ervaring om de hechte, professionele, maar ook enorm warme bemanning zonder morren keihard te zien werken. De maandagochtend erna was ik nóg moe, en was de bemanning alweer aan het zetten. 

Langzaamaan werd het werk duidelijker en hielp ik ketenpartijen in het technisch toepassen van de standaard. In het begin was het vooral zoeken naar bronnen van gecertificeerde vis en het toelichten van bepaalde beslissingen. In de wereld van MSC speelt altijd wel ergens een grote uitdaging; een gevoelige certificering of juist de schorsing van een visserij. En dat diende uitgelegd te worden.

Onontbeerlijk voor het programma is de lessen en kritiek uit de praktijk te verwerken in een betere standaard. Daarvoor moeten Beneluxpartners in deze doorlopende stroom consultaties wegwijs worden gemaakt, de bureaucratische keerzijde van het werk. 

In dit speelveld begon ik de werking van het MSC-programma te ervaren en zag ik de globale standaard de hele sector dezelfde kant op sturen. Publieke opinie verandert de marktvraag, en de marktvraag verandert visserijen. Dat er ineens vraag naar MSC pelagische vis voor de Aziatische markt kwam, vond ik echt fenomenaal. Juist die markt waar de meeste vis gegeten wordt en waar nog zo’n grote weg te gaan is om duurzaamheid aan de man te brengen.

In die markten ligt nu precies de volgende uitdaging voor MSC, de visserijen voor Aziatische markt moeten nog grote stappen zetten. Terwijl de druk op een strengere MSC-standaard in Noord-Europa onverminderd voort klinkt.

En soms zijn er haast geen goede compromissen te vinden, zo is er geworsteld is met eisen voor arbeidsomstandigheden. Met name op zee zitten we nog midden in dat proces. Slavernij en kinderarbeid vallen buiten onze expertise, maar zijn problemen waar je als mens je ogen niet voor kunt sluiten. 

Ondertussen is het na jaren van groei in Noord-Europa zaak om door te werken aan het werkbaar houden van het programma voor alle belanghebbenden. Het MSC-programma groeit namelijk door, maar wordt daarmee ook groot en ingewikkelder. We moeten ervoor zorgen dat visserijen echt in het programma opgenomen kunnen worden en er niet na vijf jaar weer uit vallen; dat ze ook de erkenning krijgen voor de lange weg die ze vaak hebben afgelegd. Juist op die visserijen zouden we het trotst moeten zijn. 

Deze uitdagingen zullen echter niet meer aan mij zijn. In mijn plek zullen we iemand zoeken die zich full-time met visserijen zal bezighouden. Wat ook wel nodig is met de uitdagingen waar de Joint Demersal Fisheries, garnalenvisserij, pelagische schorsingen en de u aanstaande Brexit gaan voor gaan zorgen. Het profiel vindt u hier:
https://www.msc.org/nl/over-msc/vacatures/vacature-accountmanager-visserijen-benelux

Een baan die ik zelf met veel plezier zou aanpakken als ik nu weer binnenkwam. Hoewel ook weer ingewikkeld om uit te leggen op een verjaardag.

Ik kijk nu met enorme warme gevoelens terug naar mijn jaren bij MSC. De mensen die me met zo veel geduld en enthousiasme wegwijs hebben gemaakt. Het zijn de mensen die het zo’n prachtige sector maken. Ik wil met name de vele vrienden en kennissen danken die ik in de jaren gemaakt heb. 

In Den Haag en Antwerpen staat een enorm sterk team, gedreven vanuit stuk voor stuk blauwe harten. En met een combinatie van ervaring en frisse ideeën. 

Zelf ga ik voor nu de vis verlaten. Ik ga werken aan verspilling van voedsel aan het einde van de keten. Want hoe duurzaam we ons voedsel ook produceren, als we het weggooien is zelfs het duurzaamste voedsel simpelweg slecht voor mens en milieu. 

Het ga jullie goed, hopelijk tot ziens en nogmaals dank voor de prachtige jaren.

Victor Simoncelli