Jump to section
Trots, voldaan en met de kenmerkende verweerde koppen varen garnalenvissers Henk Buitjes en Johan Rispens elke donderdagochtend de haven van Lauwersoog binnen. Moe zijn ze, dat ook. Vier dagen op zee met het bijbehorende slaap-waakritme, dat doet wat met je. En toch. “Vissen is het mooiste dat er is.” Deze rentmeesters van de zee - zoals ze zichzelf graag noemen - willen maar één ding: goed voor de zee zorgen.
Als negenjarig jongetje schreef Johan een opstel over zijn liefde voor Zoutkamp, zijn geboortedorp. Nu, zo’n veertig jaar later, is de liefde voor het Noord-Groningse vissersdorp nog altijd even sterk. Net als Henk komt Johan uit een familie die al generaties lang leeft van de visserij. In die veertig jaar is er veel veranderd; de scheepvaart nam toe, er kwamen windparken en er werden gebieden afgeschermd voor natuurbehoud.
Johan: “Het gebied waar gevist kan worden is steeds kleiner geworden, de hele kustzone is beschermd natuurgebied. We juichen toe dat de Waddenzee de werelderfgoed status heeft gekregen. Beter kan je niet wensen voor zo’n prachtig gebied dat ons werkterrein is en ons, onze familie en regio eten geeft. Visserij en natuur gaan hand in hand en wij leven als rentmeesters van de zee. Als je de juiste formule hanteert dan kan alles in evenwicht blijven en hoeven niet alle gebieden te worden afgesloten. In onze ogen kan dit wanneer je met beleid vist; kortere visreizen maken, alleen de rente opvissen en even pas op de plaats maken wanneer er jong leven in de Waddenzee en in de kustzone is. Vissen volgens de 3 P’s formule van Planet, Profit en People is ons devies.”
1:36
De vissers kiezen bewust voor een korte, lokale keten. Alles is doordacht; de garnalen worden zelfs in Nederland gepeld, in buurdorp Lauwersoog. Johan: “We kiezen er heel bewust voor om pelmachines te gebruiken, zodat de garnalen gewoon hier worden gepeld. In Nederland heb je geen garnalenpellers meer, die tijd is echt voorbij. Het gebeurt meestal in het buitenland, vanwege de lage loonkosten. Wij zien dat niet zitten: het transport is vervuilend, de garnalen zijn minder vers en bovendien is dit beter voor onze gemeenschap. Én voor de smaak; dat zilte blijft zo goed behouden. Ze zien met eigen ogen het effect van klimaatverandering. “We zien nu bijvoorbeeld vaker zeepaardjes en haaien. Het water wordt warmer en dat heeft grote impact op de onderwaternatuur. Om ook dit soort bijvangst te verminderen denken we na over aanpassingen in de netten.” Henk vertelt dat zij als een van de weinige vissers natuurorganisaties, ambtenaren, wetenschappers en studenten actief benaderen om mee te varen. “We hebben hetzelfde doel: wij willen de zee ook beschermen. Natuurlijk heb je altijd een paar cowboys die zich nergens wat van aan willen trekken. Maar wij zien dat je door samen te werken juist veel verder komt.”
Goed voor de zee zorgen, daar gaat het over
'{{item.Image.Title}}', {{item.Image.Artist}}, {{item.Image.Description}}