Alaska Koolvis

 

 

Algemene informatie

De wetenschappelijke naam is pas sinds kort Gadus chalcogrammus, voorheen Theragra chalcogramma. De oude naam komt op sommige plaatsen nog steeds voor. Achter beide benamingen schuilt dezelfde vis, namelijk de Pacifische koolvis. Deze aanpassing kwam er om de nauwe relatie met kabeljauw (Gadus morhua) te benadrukken. Het Bondsministerie van Landbouw en Voedselvoorziening (BLE) verbood officieel de verkoop van de vis als kabeljauw.

In de twinstige eeuw werd zalm steeds schaarser. Er werd een plan bedacht om Alaska koolvis samen met andere kabeljauwachtige vis op de markt als alternatief aan te bieden. De visverkopers verwachtten een goede verkoop en het plan werkte. De lekkere Pacifische koolvis is onder de naam Alaska koolvis uitgegroeid tot een van de populairste eetbare vissen.

Uiterlijk

Het lichaam van de Alaska koolvis is slank en langwerpig met een duidelijk zichtbare gebogen zijstrook. De vlekkerige, donkere kleur van de rug verandert in een helder, zilverachtig wit naar de buik toe. De baarddraden op de onderlip en aan de onderkant van de kop laten zien dat hij tot de kabeljauwfamilie behoort. De drie bijna even lange rugvinnen zijn duidelijk van elkaar gescheiden, maar staan net als de buik- en anaalvin dicht bij elkaar.
De gemiddelde leeftijd van een Alaska koolvis is 22 jaar, maar sommige zijn aanzienlijk ouder, tot 28 jaar. Met een gemiddelde lengte van 60 cm is hij kleiner dan de koolvis.

Levenswijze

De Alaska koolvis leeft in het noorden van de Stille Oceaan. Voornamelijk in de buurt van de zeebodem. De Alaska koolvis zwemt alleen naar hogere oceaanlagen voor de jacht. De scholen zijn zowel aan de kust als in de open oceaan te vinden.
Net als koolvis is de Alaska koolvis een roofdier. Hij voedt zich voornamelijk met bodemdieren, zandspiering, krabben en kleinere vissen zoals haring.

Vangstgebied

Visserij & duurzaamheid

Omdat de Alaska koolvis zich in grote scholen in de buurt van de zeebodem verplaatst, zet de visserij meestal sleepnetten in om hem te vangen.

Alle huidige MSC-gecertificeerde Alaska koolvisvisserijen vissen uitsluitend met pelagische trawlnetten, die zwevend door het water worden getrokken en zo het ecosysteem van de zeebodem beschermen. Het vissen met pelagische trawls gebeurt met zeer weinig bijvangst. Pelagische trawls zijn vriendelijk voor het mariene milieu. Het gebruik van bodemtrawls is verboden voor de visserij op deze bestanden van Alaska koolvis.

Gezond

Van alle koolvissen belandt de Alaska koolvis het vaakst op Nederlandse borden. Het witte tot lichtroze vlees is bijzonder mals en zeer mild. Dat maakt deze soort ook toegankelijk voor mensen die geen al te grote visliefhebbers zijn, maar toch aandacht willen besteden aan een gezonde voeding. De Alaska koolvis is namelijk bijzonder vetarm en is dan ook een magere vissoort. Ook is de Alaska koolvis rijk aan hoogwaardige eiwitten, vitaminen, mineralen en sporenelementen zoals jodium. Deze vis bevat daarnaast ook nog eens waardevolle omega-3 vetzuren.

Eten

De Alaska koolvis komt meestal in diepgevroren, verwerkte vorm in de rekken, als vissticks, gourmetfilets of kant-en-klaar maaltijden. Maar met de onbewerkte filets ontstaan ook heerlijke visgerechten, omdat de milde smaak goed past bij diverse keukens. Of hij nu in een sterke vissoep, een mild, zomers rijstgerecht, of zelfs als Japanse surimi verwerkt zit, de Alaska koolvis is veelzijdig en geeft elk gerecht een heerlijk en gezond element.

De Alaska koolvis kan uitstekend smaken op de grill en in de pan. Het stevige vlees valt niet te snel uiteen en absorbeert de grill- en bakaroma's goed. Hierdoor is het uitstekend geschikt voor veel heerlijke gegrilde visgerechten.